15 Ekim 1973 birçok kişi için önemli olmayan bu tarih aslında başlangıç. Dünyanın en önemli üç krizinden biri olan petrol krizi. Yom Kippur Savaşı’nın tarafları olan Mısır ve Suriye, İsrail’e saldırmış ABD de İsrail’den yana tavır almıştır. O dönemde birlik olan Arap ülkeleri ve petrol ihraç eden ülkelerle birlikte hareket ederek petrolün gücünü göstermişlerdir. Petrol dünyanın en önemli enerji kaynağıdır. Venezuela’nın da aralarında bulunduğu bu 13 OPEC üyesi ülke bir başkaldırı sergilemiş. O dönemde gelişmiş ülkeler ve ABD 5 dolara aldıkları ham petrolü işleyerek bu ülkelere 50 dolara satmış ve bu ülkeler kazıklandıklarını anladıklarında hala etkisini hissettiğimiz krizi başlatmıştır.

Gelişmiş ülkelerin ve ABD’nin 10 birim olan talebine 2 birim arz sunarak (üretimi azaltarak) dünyayı sallamış, dengeler değişmiştir. Bretten Woods’un bitmesiyle petrol altınla ölçülmeye başlamıştır. Amerika’da benzin bulamayan vatandaşın çaresizlikten benzin nakliyesi yapan tanker aracını kaçırdığı olay yaşanmıştır.

Ülkemiz de bu arz noksanlığından üzerine düşen payı enerji açığı yaşayarak almıştır. Enerji olmayınca çiftçi traktörünü çalıştıramamış, kamyoncu nakliye yapamamış, fabrikalar enerji yokluğundan çalışamamış, elektrik kesintileri başlamış ve bu silsile uzayıp gitmiş, bir domino etkisi yaratmıştır. Sonuçta paranız var fakat ürün yok, kuyruklar başlamış.

O zamanlar 11 yaşındayım. Günlerden 20 Temmuz 1974. Evimizdeki radyoda kahramanlık türküleri çalıyor. Rahmetli babam savaş çıkmış dedi. Çocuk aklımla korkmuştum. Her ne kadar adı barış harekatı olsa da sonu da savaştı sonrası malum zaten enerji yok, bir de üstüne ekonomik ambargo, yağ kuyruğu, ekmek kuyruğu, mazot kuyruğu. Kasımpaşa Camii’nin imaretinde o zamanlar tüp deposu vardı orada da tüp kuyruğu. Kısaca en çok zararı gören ülkelerden biriyiz. Kendi kendimize yetecek duruma gelmedikçe kuyruklar bitmeyecek gibi.